Azərbaycan millisinin keçmiş üzvü: "Həndbolumuzun inkişafı üçün maliyyə dəstəyi lazımdır" - MÜSAHİBƏ

18:06 - 30 Dekabr 2022

Uzun illərdir ki, Azərbaycanda həndbolun durumu heç də ürəkaçan deyil. Halbuki bu idman növü vaxtı ilə ölkəmizdə ən populyar və sevilənlərdən olub. Həndbolumuzun yaxşı vəziyyətindəki oyunçulardan biri də Çinarə Cahangirovadır. Azərbaycan milli komandasının şərəfini qorumuş veteran həndbolçu hazırda başqa sahədə fəaliyyət göstərir. Klub karyerası ərzində “Neftçi”, “Təfəkkür”, “Qaradağ”, ABU-nun üzvü olmuş Çinarə xanım həndbolumuzun hazırkı vəziyyəti ilə bağlı fikirlərini bildirib.

 

- Vaxtı ilə Azərbaycan millisində çıxış etmisiniz. Karyeranızı nəyə görə başa vurdunuz?
- Bəli, Azərbaycan milli komandasında oynamışam. Yaxşı xatirələrim var. Təbii ki, milli komanda bizim qürur yerimizdir. Hər zaman da millidə oynadığım üçün fəxr etmişəm. 2006-cı ildə peşəkar idmançı karyeramı başa vurdum. Bu, şəxsi məsələlər, həmçinin sağlamlığımla bağlı idi. Yoxsa, davam edə bilərdim.

 

- Hazırda nə işlə məşğulsunuz?
- Həndbolda deyiləm. Xarici şirkətdə maliyyə sektorunda fəaliyyət göstərirəm.
 
- Maraqlıdır, niyə həndbolda qalıb işləmədiniz? Məşqçi və ya funksioner kimi çalışmağa marağınız yox idi?
- Karyeramı bitirdikdən sonra özümü məşqçi kimi görmürdüm. Bu elədir ki, gərək özünü həmin mövqedə görəsən. Mən özümü başqa sahələrdə sınamaq istəyirdim. Ancaq həyat məni yenidən idmana bağladı. Çalışdığım şirkətdə 11-14 yaşlı qızları məşq etdirmək təklifi aldım. "Qızlarım" SRAA turnirində birinci yerə çıxdılar. Amma bu həndbol yox, voleybol idi. Çalışdığım TİSA məktəbində futbol, voleybol, basketbol yarışları keçirilir. Bu il xahiş etdilər ki, qızları voleybol üzrə məşq etdirim. Qısa müddətdə turnir keçirildi. Biz qalib olduq. Mayda Latviyada beynəlxalq turnir keçiriləcək. Orada iştirak edəcəyik. 


- Həndbolla məşğul olmaq, ümumiyyətlə, həndbol sizə nə qazandırıb?
- Həndbol mənim üçün həyat məktəbi olub. Bu idman növü mənə həyatda dik dayanmağı, qorxmamağı, ən əsası isə “hər şey öz əlindədir”, “sən bacararsan” kimi motivasiyalar verib.

- Bu ildən Azərbaycanda basketbola yenidən təkan verildi. Sizcə, həndbolun da inkişafı mümkündür? Hansı addımlar atılarsa, həndbolumuz da inkişaf dövrünə başlamış olardı?
Basketbolun inkişafa keçməsi məni çox sevindirir. Ümumiyyətlə, ölkəmizdə hər bir idman növünün inkişafı insanı sevindirməyə bilməz. Bunun üçün cənab prezidentimizə təşəkkürümü bildirirəm. Çünki o, hər zaman idmançılara dəstəkdir. Bütün basketbolçularımıza uğurlar arzulayıram. Həndbolumuzun inkişafı üçün maliyyə dəstəyi lazımdır. Çünki idmançı “bu gün nə yeyəcəm” deyə, fikirləşməməlidir. İdmançının fikri maliyyədə qalmamalıdır. Bir də, yarışların çox olması, beynəlxalq turnirlərdə iştiraklar onlara üstünlük qazandırır. Təcrübə hər zaman yaxşıdır. Ümid edirəm ki, həndbola da diqqət ayrılar, yenidən inkişaf prosesinə keçər.

 

- Çempionatımız hazırda yaxşı durumda deyil. Maraqlıdır, əvvəl birlikdə oynadığınız xanımlarla çempionata məsələn, veteranlar adı ilə qatılmağı heç söhbət etmisiz?
İdmana başladığım ilk vaxtdan hansı komandaya həndbol məşqinə getmişəmsə, oradakı qızlarla indi də, əlaqəm qalıb. Təsəvvür edin, ilk dəfə Nəsimidə “sportşkola”da başlamışam idmana, oradakı qızlarla da danışıram. Veteranlardan yığılmış komanda məsələsinə gəlincə, inanmıram... Olarsa, məmmuniyyətlə razılaşaram. Amma yaş məsələsi var. Hər halda, bizim yaş qrupumuz 42-45 arasıdır. Marina Cəfərova, Gülnarə Nağıbəyova kimi həndbolçularla oynamışam. Yığılsa, niyə də olmasın? İştirak edə bilərik. Məşq edib, daha gözəl nəticələr göstərə bilərik. Bu yaxınlarda çempionat oyununa baxdım. Gələcəkdə gözəl nəticələr gözləyirəm həndbolumuzdan. Qızlarımız toplansın, yaxşı komanda, klub yaradılsın. 



- Bildiyim qədərilə qızlarınızdan biri idmanla məşğuldur, üzgüçüdür. Perspektiv görmədiyinizə görə onun həndbolla məşğul olmasını istəmədiz, yoxsa necə?
- Bəli, qızım sualtı üzgüçülük, sinxron üzgüçülüklə məşğuldur. Amma onu həndbola yazdırmağı planlaşdırıram. Sadəcə yaşı çatmırdı. Qızımın yaşında qruplar yox idi. Mən həndbolu o qədər sevirəm ki, qızımı yazdıracam. Çünki onda voleybol və həndbola sevgi var. Böyük qızım daha çox maraq göstərir bu idman növünə. Düzün deyim, gözləntilərim yoxdur. Yəni, hansısa perspektivi filan fikirləşərək yazdırmıram. Sırf uşağın istəyinə görə edirəm. Bəlkə də, anasının bu idman növü ilə məşğul olması onda həvəs yaradıb. Vaxtı ilə mən öz anamın yolu ilə getmişəm. O da həndbolçu olub deyə, bu idman növünə böyük marağım var. Balaca qızım isə idmanda deyil. Böyük qızımda yaxşı alınır. Yeni ildən həndbola yazılacaq. Səkinə Abbasova ilə birlikdə oynamışıq. Hazırda qızlara həndbol dərsləri keçir. Qızım hündür olduğuna görə, Səkinə bildirdi ki, böyüklərlə də, məşq edə bilər. Yeni ildən ABU Arena-da həndbol məşqlərinə başlayacaq. Allah qoysa, uğurlu olar. Səkinə Abbasovaya gəlincə, inanıram ki, gələcəkdə ən azından gənclər yığmamızın baş məşqçisi ola bilər. Ona çox inanıram. 


 

- Azərbaycanda sizin dönəminizdəki həndbol və indiki. Necə müqayisə aparardınız?
- İndiki idmançılar üçün daha yaxşı şərait yaradılıb. Bizim vaxtımızda belə deyildi. Bu yaxınlarda 1-2 idmançı qızlarla danışmışam. Bilirsiz, qızlarda motivasiya yoxdur, daha çox özündənrazılıq var. Bizim vaxtı baş məşqçinin sözündən çıxmaq nə idi? Vladimir Korotkinin bir baxışından yerimizi bilirdik. İndi belə deyil. Bəlkə də, zəmanə dəyişib, müqayisə aparmaq çətindir. 


 
 
- Həndbol ölkəmizdə ən çox sevilən idman növlərindən olub. Amma son illərdə sanki kölgəyə çəkilib. Bunu nə ilə əlaqələndirirsiniz?
- Bəli, həndbol Azərbaycanda öndə gedən idman növlərindən biri olub. Amma hazırda bu idmana elə də maraq yoxdur. Niyə yoxdur? Bizim vaxtımızda çox yaxşı şəraitə sahib deyildik, amma biz can atırdıq. İdman məktəblərində məşq edirdik. Amma piyada da olsa, məşqə gedirdik. İndi isə şərait var, uşaqlar özləri getmir. Bunu da onunla əlaqələndirilər ki, motivasiya yoxdur. Motivasiyanın olması üçün işlər görülməlidi, məktəblərə gedilməli, uşaqlarda həndbola, idmana sevgi yaradılmalıdır.


 

- Peşəkar karyeranızı başa vursanız da, deyəsən, idmanla yenə məşğul olursuz...
- Peşəkar karyeramı başa vurduqdan sonra başa düşdüm ki, uşaqlıqdan bədən məşqlərə öyrəşib deyə, idmansız qala bilmirəm. Özümü narahat hiss edirdim. Ona görə özüm üçün fitness, yoqa ilə mütəmadi məşğulam. Həftənin üç günü fitness, bir günü isə "fly yoga"ya vaxt ayırıram. Həftədə bir dəfə isə işlədiyim yerdə voleybol oynayıram. İdman həyatımda həmişə var, belə də olacaq. İdmançı ailəsində doğulmuşam. Uşaqlıqdan idmanla məşğulam. Anam həndbolçu, atam boksçu olub.


- Həndbol üzrə Azərbaycan çempionatının oyunlarını izləyirsiz?
- Bəli. Şənbə günləri oyunlara baxırdım. Getmişəm, məyus da qayıtmışam. Düzünü deyəcəm. Qızların çoxunda idmançı quruluşu yoxdur, artıq kiloya sahibdirlər. Orada qızların özlərinə də dedim. Bizim vaxtımızda qızlar seçimlərdən sonra komandaya “düşürdü”. Künclərdə balacaboy oyunçular oynayırdı, digər qızların əksəriyyəti isə 1,80 sm boya malik idi. Ümid edək ki, həndbolumuz daha yaxşı durumda olacaq.




Mirbağırağa Cəfərli         

Uşaq və gənclərin fiziki və mənəvi inkişafında idmanın rolu - YAZI XXVII         

Azərbaycan Respublikasının Medianın İnkişafı Agentliyinin maliyyə dəstəyi ilə yazılıb. 



 

Xəbər xətti