"Amma federasiya heç vecinə də almır"
Birinci Avropa Oyunlarında Azərbaycan ölkə olaraq uğurlu nəticə əldə etsə də, əslində hər kəs daha çox medalı cüdo üzrə milli komandamızın üzvlərindən gözləyirdi. Çünki Azərbaycan həm də cüdo ölkəsi kimi dünyada tanınmaqdadır. Lakin 9 kişi, 9 qadın olmaqla tatami üzərinə çıxan 18 idmançıdan yalnız biri – Orxan Səfərov gümüş medal ala bildi. Təbii ki, bu nəticə yaxşı qarşılana bilməzdi. Cüdonun dünyada ən məşhur idman növlərindən biri olduğunu nəzərə alsaq, göstərilən nəticə biabırçı idi.
Azərbaycanın Avropa Oyunlarında bayraqdarı və ən böyük qızıl medal ümidimiz Elmar Qasımovun ilk görüşdə ippona düşməsi artıq hər şeydən xəbər verirdi. Kişilərdən ibarət millimizin aktivinə 1 medal yazılsa da, qadınlardan ibarət komandamız bunu da bacarmadı.
Əslində cüdo komandamızda problemlərin olması əvvəlcədən bəlli idi. Çünki Avropa Oyunlarından öncə cüdoçular federasiyadan pullarını ala bilməməsinə görə etiraz etmişdilər. Lakin federasiya rəhbəri, eks-nazir Füzuli Ələkbərov onların problemlərini həll etmədi. Xüsusən də qadınlar millisi diqqətdən kənarda qalıb. Elə bu uğursuz nəticələrin səbəblərini öyrənmək üçün “Qafqazinfo” olaraq qadınlar millimizin üzvləri ilə görüşdük. Bəlkə, görüşə qədər problemin çox kiçik olduğunu düşünürdüm, qızlar danışarkən isə demək olar hər sözə təəccüblənirdim. Necə ola bilərdi ki, Cüdo rəhbərliyi ilk Avropa Oyunlarına belə məsuliyyətsizcəsinə yanaşıb? Bu təkcə idmançıları, ölkəni pis vəziyyətdə qoymaq deyil, eyni zamanda saymazlıqdır. Belə çıxır Füzuli Ələkbərov istefaya göndəriləndən sonra prezident İlham Əliyevin idmana və idmançılara qarşı necə həssas olduğunu unudub... Ümid edirik ki, aidiyyəti qurumlar qızların haqlı iradlarından nəticə çıxaracaq.
Sportal.az xəbər verir ki. qızların hamısı real vəziyyətdən narazı olsa da, Kifayət Qasımova, Aişə Qurbanlı, Xanım Hüseynova, Nərgiz İbrahimova Avropa Oyunlarındakı medalsız qalmalarına və Cüdo millisində baş verən özbaşınalıqlara “Qafqazinfo”nun əməkdaşları ilə söhbətdə dəhşətli faktlar açıqlayaraq hər şeyə aydınlıq gətiriblər:
Aişə Qurbanlı: “Bizdən heç kim medal gözləyə bilməzdi. Axı nəticə qazanmaq üçün gərək təlim-məşq toplanışı keçirəsən. Bizim isə belə şansımız olmadı. Kişilərdən ibarət komandamız Yaponiyaya getdilər. Biz isə bir dəfə Çexiyada təlim-məşq toplanışında olduq. O da heç bir işə yaramadı. 3-4 ay qalmış isə ancaq Bakıda zallarda çalışırdıq. Millimizin əvvəlki baş məşqçisi – avstriyalı Piter Zayzenbaxer olanda hər şey əla idi. Təlim-məşq toplanışları keçdik, uğurlarımız çox olurdu. Ona təşəkkür edirəm. Hər şeyi tələb edirdi. İkiqat Olimpiya çempionu idi. Bizdən də uğur tələb edirdi. O, heç kimə fərq qoymazdı. Federasiyadan hər şey tələb edirdi. Amma onun da başına oyun açdılar. Çox istəyirəm ki, Zayzenbaxe yenidən Azərbaycana qayıtsın. Zədələrimizi müalicə etmək üçün İdman Nazirliyi klinika açılıb. Azad Rəhimova buna görə təşəkkür edirik. Bizə orda şərait yaradıb. Amma federasiya heç vecinə də almır. Fizuli Ələkbərov cüdo ilə maraqlanmır. Federasiya rəhbəri olsa da, cüdoya heç baxmır, ölkə prezidenti cüdonu, idmanı çox sevir. Lakin federasiya heç bir diqqət ayırmır”
Nərgiz İbrahimova: “Bizim üçün heç nə etmirdilər. Ümumiyyətlə, kişilər millisinə pul ayırırlar. Bizə isə çatanda pul yoxdur deyirlər. Qadınlardı da boş verin. Heç bir problemimizi həll etmirlər. Vitaminsizlikdən belə əziyyət çəkirik. Sonuncu dəfə 4 ay öncə bir vitamin veriblər. Digər idman növlərində nəticə ona görə olur ki, onların bütün problemləri həll olunur”.
Xanım Hüseynova: “Siz bilirsiz ki, Avropa Oyunları öncəsi başımıza nə oyun açdılar? Təsəvvür edin ki, bu cür böyük yarışdan öncə bizə baxmadılar. Heç bir qayğı göstərmədilər. Amma nəticə olmayan kimi, bizdən yapışırlar. Federasiya rəhbəri Füzuli Ələkbərovu nə vaxt gördüyümüzü xatırlamıram. Nə yarışlardan öncə, nə də sonra gəlib bizimlə maraqlanıb. Gedib taekvando da çempion olardım. Cüdoda itirə-itirə gedirəm. Ya birdəfəlik bağlasınlar, ya da bizə baxsınlar. Yarışlar ərzində olimpiya kəndində qalırdıq. Orada hər şey super idi”.
Kifayət Qasımova: “Qadınlar millisinə heç vaxt baxmayıblar. Bir neçə il əvvəl bir az yaxşı idi. Avropa Oyunlarından isə heç baxmadılar. Mən zədələnmişdim. Çiynimdə ağır zədə var idi. Ya əməliyyat olunmalı idim, ya da o zədə müalicə ilə 6 aya sağalacaqdı. Yanvarın sonlarında zədə almışdım. Ondan öncə də 6 ay təlim-məşq toplanışı görməmişdim. Yaponiyaya aparmadılar. Dedik ki, heç olmasa, Sloveniyaya gedək. Orda da yaxşı toplanış olurdu. Əvvəllər görmüşük. Amma ona da şərait yaratmadılar və dedilər ki, pul yoxdur. Biz komanda yarışlarında tatamiyə çıxmaq istəyirdik. Lakin bizə imkan vermədilər. İcazə vermədilər ki, çıxar. Çünki komanda yarışlarında ümidli idik. Biri var tək-tək biri var komanda. Orda zəif komandalar vardı. Biz o görüşlərə çıxa bilərdik. Onlar özləri də bilir ki, hazırlığımız yoxdur. Ona görə də inanmırlar. Baş məşqçimiz bizi tatamidə qoyub gedirdi. Görüş bitən kimi baxırdıq, yoxdur. Əvvəllər yenə təlim-məşqə məni aparırdılar. Mənə tək qalmayım deyə Ramilə Yusubova da mənimlə gedirdi. O da ona görə gəldi dünya çempionatında 3-cü oldu".
Xanım Hüseynova: “Bu qədər komandadan ən uğursuzu cüdo oldu. Amma dünyada cüdo ən məşhur idman növlərindəndir. 18 idmançıdan 1 medal sadəcə gülməli idi. Halbuki ən azı 10-12 medal qazanmalıydıq. Biz yarışlara çıxmaq üçün kimano
tapa bilmirdik. Bilmirdik yarışı düşünək, ya kimanonu?”.
Aişə Qurbanlı: “Yarış günü tatamiyə çıxmaq üçün kimano verməli idilər. Təsəvvür edin ki, biz düşüb ondan bundan kimano axtarırdıq. Öz pulumuza gedib aldıq ki, kimanosuz qalmayaq. Kim bizdən nəticə tələb edə bilər ki? Mən 11 ildir ki, cüdodayam. Hələ görməmişəm ki, Füzuli Ələkbərov gəlib problemlərlə maraqlansın. Heç yarışdan öncə də bizimlə görüşmədi ki, nə probleminiz var. Avropa Oyunları bizim arzumuz idi. Burda medal qazanmaq istəyirdik. Bütün federasiyalar yarışdan öncə idmançılarını bir yerə yığmışdılar. Amma cüdoda belə şeylər olmadı. Bizi heç kim qınamasın”.
Xanım Hüseynova: “Mən “Neftçi İdman Klubu”nun idmançısıyam. Onlar da təkcə bizə maaş verir. Başqa heç bir şeylə maraqlanmırlar. Əslində onlar bunu etməməlidir. Dövlət hər il federasiyalara pul ayırır. Bəs, bu pullar hara gedir? Biz adi massaja belə öz cibimizdən pul verib gedirik”.
Nərgiz İbrahimova: “Yarışda komandanın həkiminə deyirəm ki, yaramı sarı. Deyir ki, onsuz da bir mərhələ keçib üstümüzə gələcəksən. "Niyə sənin ayağına baxım ki?" Təsəvvür edin biz Bakıda zallarda məşq edirik. Orda da bizimlə çıxan rəqiblər hamısı gənclərdir. Onlarla da güləşəndə zədə alırıq. Mənim qolum yarışdan öncə əzilmişdi. Avqustda Qazaxıstanda cüdo üzrə dünya çempionatı var. İnanmıram ki, ora bizi aparsınlar. Rio-de-Janeyro Olimpiadasına lisenziya qazanmaq mümkün olacaq”.
Aişə Qurbanlı: “İsmayıllıda cüdo üçün yaxşı baza var. Bizi ora belə aparmadılar. Baş məşqçimiz İbadulla Şahbanov yarış günü federasiya ilə dava edirdi ki, kimano söz vermisiz, heç olmasa, onu verin, yenə də xeyri olmadı. Baş məşqçi biz tatamiyə çıxanda uzaq dururdu ki, bilirdi uduzacağıq. Çünki hazırlığımız bərbad idi. Mən yarışlarda birinci mərhələni sırf öz istəyimə görə keçdim. İkinci məhələdə isə fiziki gücüm çatmadı ki, rəqibi 50 saniyə saxlayım. Cüdo üzrə millinin baş məşqçisi Hacı Əhmədov deyib ki, qızlarla bağlı danışmaq istəmir. Səbəbini isə mən bilmirəm. Ona demək istəyirəm ki, biz pis deyilik, pis sizsiniz ki, yetirmələriniz bu vəziyyətdədir”.